Stel je voor dat je een routeplanner bent. Je ziet een stuk van een plaats zoals de stad, straten en lanen en je ziet het uitgangsvenster en de onderkant ervan. Hoe zou je daar komen? Waar moet je heen? Een indeling voor je reis zou de bestemmingsplanner in je geest zijn. De waarheid is dat datgene wat in je geest bestaat, nergens in de echte wereld bestaat. Dus je kiest je route door fouten, de (ongeldige), de omgekeerde weg, dan kies je iets, verspil je tijd, geld en je zult nooit zo ver komen. Alleen de juiste weg of de tweede, de grote weg om daar te komen is wat je zou moeten hebben. Maar je weet niet eens waar je moet beginnen! Je had verschillende plaatsen moeten kiezen en op elke plaats moeten beginnen… dan bouw je er een paar waarvan je wist dat je er zou willen komen en laat je de anderen staan, misschien een ‘coupon’ of een geheim, zet je de juiste op hun juiste plaats en laat je de ‘geheime’ staan en bouw je verder… en zo verder. Het zou moeilijk zijn om het hele ding te doen, maar het betekent dat, vaak, de gebruikersgroepen gerelateerd kunnen zijn en dit betekent dat de gebruikersgroep gerelateerd zal zijn aan een gemeenschappelijke plaats en dan zal de UX ontwerper de meest relevante plaats vinden en zal het doen voor een mogelijke gebruikersgroep.
Hier komt onze UX-designer (als hij werkt als UX–designer) die goed gebruik maakt van het web en de interactieve aspecten van Google en onze gebruikersgroep zal specifiek zijn als een concept. Hij zal denken als een gebruiker, in plaats van een gebruiker en vervolgens voor ons het vervoermiddel bouwen dat ons van die paar toekomstige plaatsen naar die vele huidige plaatsen zal brengen!
Daarom moet een UX–designer altijd van tevoren zeggen dat hij een punt maakt van elke gebruikerservaring en dat hij het altijd voor de gebruiker zelf zal doen en dit is ook belangrijk dat om de gebruikerservaring, de userexperience, relevant te laten zijn, de gebruiker in staat moet zijn om zijn beschikbare middelen te gebruiken en niet die van anderen. Hij moet kennis hebben van .net. Hij moet in staat zijn een omgeving en een klantenstandpunt te handhaven dat past bij de veranderingen en behoeften van de gebruiker. Google en het web hebben maar één focus en hoeven maar één conclusie te trekken, namelijk de gebruikerservaring en wat het biedt… aan welke behoeften het moet voldoen en welke het moet ontwijken om het voor alle gebruikers goed te maken.
Waar is onze UX-ontwerper? Of waar bespreekt onze cliënt met zijn prioriteiten?
Wij zijn de ontwerpers en ontwikkelaars en aan tafel zitten onze klanten of gebruikers en tijdens de vergadering en de besprekingen zien en bespreken we de vereisten voor hun bedrijf, hoe hun bedrijfsaanpak dan zou bijdragen tot de gebruikerservaring en als dit gebeurt vanuit het standpunt van de gebruiker, dan kan je er zeker van zijn dat wanneer het idee in je opkomt, dat wat in je hoofd zit en niet in mijn hoofd. Vaak gaat het echter om het rijden in onwerkelijkheid of vooral in de omgeving waar het allemaal gebeurt, zelfs tijden dat het al gebeurt. Vaak is het een gedeelde mindset omdat de ontwerpers op een bepaald moment over een paar dingen willen nadenken en dan worden ze volledig meegesleept door de noodzaak van de verandering die we in de business van de klant aan het doorvoeren zijn.